Nuwe media is ou nuus

As jy een van daardie mense is wat nog sukkel om die aan-knoppie op jou rekenaar te vind, was jy waarskynlik die afgelope paar jaar in afsondering. Want volgens onlangse navorsing deur Deloitte vind tot 60% van die bevolking van enige ontwikkelde land dit meer vermaaklik om met hul rekenaars te werk as om TV te kyk.
Ook interessant is dat ouer mense – wat diep in hul sestigerjare is – ook toenemend van rekenaar en selfoontegnologie gebruik maak.
Die navorsers het ook bevind 31% van die respondente in Brasilie, Duitsland, Japan, Brittanje en Amerika gebruik hul selfone vir vermaakdoeleindes (65% van hulle is in die ouderdomsgroep 14 tot 25), 36% stuur e-posboodskappe terwyl hulle TV kyk en 35% persent lees gereeld koerante op die internet.
Maar, en hiervoor is joernaliste en beleggers in koerante van papier en ink dankbaar, 71% van die respondente verkies steeds om die koerant in sy tradisionele vorm te lees en 82% verkies tradisionele tydskrifte. Die meeste koerante en tydskrifte het egter ook n internet teenwoordigheid.
En 46% van die mense het aangedui dat hulle n sosiale netwerk profiel het. Hulle is dus op Facebook, hulle tweet op Twitter of hulle gebruik MixIt of ander hulpmiddels waarmee hulle op hoogte kan bly van hul vriende, kennisse en vreemdes se bewegings.
By n onlangse media-ontbyt in Kaapstad, het Daniel Munslow, n media strategis van Newsclip Media Monitoring benadruk dat maatskappye en selfs politici dit nie meer kan beskostig om sosiale media te ignoreer nie. Die Amerikaanse president, Barack Obama, het met sy verkiesingsveldtog sosiale media tot groot voordeel ingespan. Hy het onder meer internetbronne soos Facebook en selfoontegnologie ingespan om tot in die huise van die kiesers in te kom. Hulle kon hom nie ignorer nie, al wou hulle ook. Hy het onder meer 3.1 milljoen Facebook vriende gehad, op YouTube was daar 22 miljoen “page views”, daar was meer as 122 000 mense wat hom op Twitter gevolg het.
Sy boodskappe was deurentyd toeganklik en deel van sy sukses word daaraan toegeskryf dat hy “vanuit sy hart” gepraat het. Munslow, wat een van die beoordelaars was vir die internasionale Gold Quill-toekennings (dit word toegeken aan ondernemings wat die mees doeltreffende bemarkingsveldtogte het), het gese dat dit toenemend opval hoe uitgebreid maatskappye gebruik maak van sosiale netwerke om hul dienste en produkte te bemark.
Volgens Munslow is een van die grootste uitdagings aan openbare skakelbeamptes om regstreeks met verbruikers te kommunikeer. Die dae van media-verklarings aan joernaliste te stuur en te wag dat dit gepubliseer word, is verby. Deesdae word media-verklarings dadelik op n blog-ruimte en op die maatskappy se tuisblad op die internet gelaai. Dit word ook per e-pos aan kliente en joernaliste gestuur. Op die manier is die inligting dag en nag en van enige plek ter wereld beskikbaar.
Joernaliste is “platform agnostici”, aldus Munslow. Hulle is nie lojaal aan een medium nie want hulle is nie beperk tot net een bron of medium vanwaar hulle inligting kan kry nie.
Volgens Munslow is daar ook n tendens vir meer gelokaliseerde nuus. Streeks- en gemeenskapsmedia is dus belangrik. En ewe belangrik is visuele beelde.
Maar as n maatskappy ook in die buiteland werksaam is, moet hy deurentyd bewus wees van kulturele verskille, hy moet verstaan hoe media in die buiteland van die in sy tuisland verskil (in Brittanje en Amerika is gratis koerante belangrik terwyl daar n groter fokus op gemeenskapskoerante in Suid-Afrika is). As kulturele verskille nie in ag geneem word nie, kan enige bemarkingsaksie lelik skeefloop. Om byvoorbeeld motors te adverteer met vroulike modelle in skrapse klere, is n groot taboe in Moslem-lande.
Munslow het daarop gewys dat sogenaamde nuwe media glad nie meer nuut is nie. Die toekoms is nou met ons. En die ou “nuwe” media kan geensins meer geignoreer word nie.
Tikmasjiene het inderdaad nog net nostalgiese waarde. © Stephanie Nieuwoudt